“Η επιμέλεια δεν είναι μόνο δικαίωμα,
είναι πρωτίστως υποχρέωση αμφοτέρων
των γονέων. Σήμερα με το θεσμό της
αποκλειστικής επιμέλειας, καταλήγει
να βαρύνει μόνο τον ένα γονέα, δηλαδή
η αποκλειστική επιμέλεια ευνοεί και
υποθάλπει την παντελή αδιαφορία του
άλλου γονέα, γεγονός που καταγράφεται
καθημερινά. Άλλωστε, πολύ συχνά η
αποκλειστική επιμέλεια ασκείται
αυθαίρετα και εις βάρος των συμφερόντων
του ανηλίκου. Επισημαίνουμε ότι ο
κίνδυνος διενέξεων από διαφωνίες κατά
την άσκηση της κοινής επιμέλειας δεν
είναι μεγαλύτερος από αυτόν που προκαλεί
η αποκλειστική ανάθεση της επιμέλειας
σε ένα γονέα. Αυτό αποδεικνύεται από
τον τεράστιο αριθμό αγωγών και σφοδρών
αντιδικιών με σχετικό αντικείμενο”.
”Στη
φάση που βρισκόμαστε, η κρίση της
οικογένειας έχει εστιαστεί στο πυρήνα
της. Η σχέση του ζευγαριού, αποτελεί το
πιο συχνό, περίπλοκο και δυσεπίλυτο
πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, θεραπευτές,
σύμβουλοι γάμου και επαγγελματίες
ψυχικής υγείας που ασχολούνται με
παιδιά. Ο γάμος μεταβάλλεται σε μία
σχέση που χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακή
αστάθεια. Το διαζύγιο από δυσλειτουργία
μετατρέπεται σε επιλογή. Οι ανασυγκροημένες
οικογένειες που προκύπτουν κυρίως από
διαζύγια, αποτελούν πλέον την κυρίαρχη
μορφή της οικογενειακής ζωής”
Με
μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι
δύο εκδηλώσεις του ΓΟΝ.ΙΣμε
θέμα, “Οικογένεια
και Κοινή Ανατροφή στην Ελλάδα του 21ου
αιώνα”.
Η αθρόα προσέλευση του κοινού που
παραβρέθηκε, τη Τρίτη
24 Ιανουαρίου στo
Αμφιθέατρο “ Αντώνης Τρίτσης” του
Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων
και τη Δευτέρα
6 Φεβρουαρίου
στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων,
μα κυρίως η θετικότατη ανταπόκριση του,
η απτή απόδειξη πως, η θέσπιση της Κοινής
επιμέλειας με νόμο του κράτους είναι,
εκτός από επιβεβλημένη, άκρως απαραίτητη
για την σύγχρονη Ελληνική κοινωνία!
Υπενθυμίζουμε πως, αφορμή για την
πραγματοποίηση των δύο εκδηλώσεων
στάθηκε η προβολή του το ντοκιμαντέρ
“Parenthood”*
του σκηνοθέτη κυρίου Αλέξη Πόνσε, το
οποίο επεξηγεί σε τί ακριβώς συνίσταται
η κοινή επιμέλεια.
Oι
θέσεις και τα επιχειρήματα των
συνεντευξιαζομένων ειδικών που
προβάλλονται στο ντοκιμαντέρ Parenthood,
παρέχουν την απαραίτητη επιστημονική
τεκμηρίωση, επί του θέματος. Ταυτόχρονα
όμως, αναδεικνύουν τη χρησιμότητα και
την αναγκαιότητα της άμεσης θέσπισης
της με νόμο του Κράτους. Εδώ και καιρό,
η Ελληνική κοινωνία βιώνει με το χειρότερο
τρόπο ένα κοινωνικό θέμα, που μέρα με
τη μέρα γιγαντώνεται και πλέον έχει
λάβει τεράστιες διαστάσεις με ολέθριες
επιπτώσεις, σε όλους όσοι είναι άμεσα
εμπλεκόμενοι: τόσο για τους γονείς, όσο
– κυρίως -και για τα μικρά παιδιά. Οι
συγκλονιστικές αφηγήσεις θέματα
που προκύπτουν στην οικογενειακή ζωή
των
τελευταίων, ως προς τον τρόπο που το
καθένα ξεχωριστά βίωσε το διαζύγιο των
γονιών του, δεν αφήνουν το παραμικρό
περιθώριο ολιγωρίας και αδιαφορίας από
κανέναν! Και αυτό αποδείχθηκε με εμφατικό
τρόπο από, τις ερωτήσεις που απήυθυνε
το κοινό προς τους ειδικούς επιστήμονες
εθελοντές του ΓΟΝ.ΙΣ (ψυχολόγους και
νομικούς), που βρίσκονταν στο πάνελ των
ομιλητών και στις δύο εκδηλώσεις.
Ακολουθούν συνοπτικές
τοποθετήσεις των ομιλητών:
Χάρις
Κατάκη
Ψυχολόγος / Πρόεδρος Εργαστηρίου
Διερεύνησης Ανθρώπινων Σχέσεων: ”Στη
φάση που βρισκόμαστε, η κρίση της
οικογένειας έχει εστιαστεί στο πυρήνα
της. Η σχέση του ζευγαριού, αποτελεί το
πιο συχνό, περίπλοκο και δυσεπίλυτο
πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, θεραπευτές,
σύμβουλοι γάμου και επαγγελματίες
ψυχικής υγείας που ασχολούνται με
παιδιά. Ο γάμος μεταβάλλεται σε μία
σχέση που χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακή
αστάθεια. Το διαζύγιο από δυσλειτουργία
μετατρέπεται σε επιλογή. Οι ανασυγκροημένες
οικογένειες που προκύπτουν κυρίως από
διαζύγια, αποτελούν πλέον την κυρίαρχη
μορφή της οικογενειακής ζωής”.
Aναστάσιος
Κολούτσος
Πάρεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους:
“Το
συμφέρον του τέκνου κατά
το νόμο, είναι το σταθερό σημείο αναφοράς
για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να
ασκείται η γονική μέριμνα. Κάθε απόφαση
των γονέων οφείλει να εξυπηρετεί το
συμφέρον του τέκνου. Η εξειδίκευση της
αόριστης αυτής έννοιας γίνεται με
γνώμονα την προστασία της προσωπικότητας
του παιδιού και την εξασφάλιση της
απρόσκοπτης ανάπτυξής της. Ο κανόνας
που ισχύει σήμερα είναι ότι το Δικαστήριο
αναθέτει την επιμέλεια του προσώπου
του τέκνου στον έναν γονέα . Μόνο εάν
οι γονείς συμφωνούν να συνεχίζουν να
ασκούν τη γονική μέριμνα από κοινού,
το δικαστήριο δύναται να δεχθεί τη
λύση αυτή, με μόνη την προϋπόθεση ότι
οι γονείς έχουν συμφωνήσει με ποιον
γονέα θα μείνει το παιδί. Ωστόσο, η
ανάθεση της επιμέλειας στον ένα μόνο
γονέα καταργεί την αρχή της (συν)δόμησης
της προσωπικότητας του παιδιού, ευνοεί
ανοίκειες ιδιοκτησιακές αντιλήψεις
από τον γονέα που ασκεί την επιμέλεια
απέναντι στο παιδί και αντιστρατεύεται
το βασικό κανόνα του συμφέροντος του
τέκνου”.
Κωνσταντίνος
ΝίκουΣύμβουλος
Ψυχικής Υγείας/ Ειδικός στην
Τραυματοθεραπεία Ενηλίκων: " Ένα
συγκρουσιακό διαζύγιο, οι αρνητικές
σχέσεις των γονέων, η δυσλειτουργική
επικοινωνία και η διακοπή της επικοινωνίας
με τον έναν γονέα, μπορεί να επιδράσουν
αρνητικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητας
του παιδιού. Οι γονείς, στην προσπάθειά
τους να ανταποκριθούν καλύτερα στο
ρόλο τους σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες,
χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και
εκπαίδευση. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε
τους γονείς να αναζητήσουν βοήθεια και
υποστήριξη, ώστε να απελευθερωθούν από
στρεσογόνες συνθήκες και να προσφέρούν
στο παιδί τους μια ομαλή ψυχοσυναισθηματική
ανάπτυξη και να διαμορφώσουν μαζί μια
σχέση που θα λειτουργεί ως καταφύγιο
για το παιδί".
