ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΟΝΙΣ _Αναστάσιος Κολούτσος Τεχνόπολις_2017_GONIS

ΘΕΜΑ: Η Κοινή επιμέλεια είναι πλέον ανάγκη!

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι δύο εκδηλώσεις του ΓΟΝ.ΙΣ με θέμα, “Οικογένεια και Κοινή Ανατροφή στην Ελλάδα του 21ου αιώνα”. Η αθρόα προσέλευση του κοινού που παραβρέθηκε, τη Τρίτη 24 Ιανουαρίου στo Αμφιθέατρο “ Αντώνης Τρίτσης” του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων και τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, μα κυρίως η θετικότατη ανταπόκριση του, η απτή απόδειξη πως, η θέσπιση της Κοινής επιμέλειας με νόμο του κράτους είναι, εκτός από επιβεβλημένη, άκρως απαραίτητη για την σύγχρονη Ελληνική κοινωνία! Υπενθυμίζουμε πως, αφορμή για την πραγματοποίηση των δύο εκδηλώσεων στάθηκε η προβολή του το ντοκιμαντέρ “Parenthood”* του σκηνοθέτη κυρίου Αλέξη Πόνσε, το οποίο επεξηγεί σε τί ακριβώς συνίσταται η κοινή επιμέλεια. Oι θέσεις και τα επιχειρήματα των συνεντευξιαζομένων ειδικών που προβάλλονται στο ντοκιμαντέρ Parenthood, παρέχουν την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση, επί του θέματος. Ταυτόχρονα όμως, αναδεικνύουν τη χρησιμότητα και την αναγκαιότητα της άμεσης θέσπισης της με νόμο του Κράτους. Εδώ και καιρό, η Ελληνική κοινωνία βιώνει με το χειρότερο τρόπο ένα κοινωνικό θέμα, που μέρα με τη μέρα γιγαντώνεται και πλέον έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις με ολέθριες επιπτώσεις, σε όλους όσοι είναι άμεσα εμπλεκόμενοι: τόσο για τους γονείς, όσο – κυρίως -και για τα μικρά παιδιά. Οι συγκλονιστικές αφηγήσεις θέματα που προκύπτουν στην οικογενειακή ζωή των τελευταίων, ως προς τον τρόπο που το καθένα ξεχωριστά βίωσε το διαζύγιο των γονιών του, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο ολιγωρίας και αδιαφορίας από κανέναν! Και αυτό αποδείχθηκε με εμφατικό τρόπο από, τις ερωτήσεις που απήυθυνε το κοινό προς τους ειδικούς επιστήμονες εθελοντές του ΓΟΝ.ΙΣ (ψυχολόγους και νομικούς), που βρίσκονταν στο πάνελ των ομιλητών και στις δύο εκδηλώσεις. Ακολουθούν συνοπτικές τοποθετήσεις των ομιλητών:

• Χάρις Κατάκη Ψυχολόγος / Πρόεδρος Εργαστηρίου Διερεύνησης Ανθρώπινων Σχέσεων: ”Στη φάση που βρισκόμαστε, η κρίση της οικογένειας έχει εστιαστεί στο πυρήνα της. Η σχέση του ζευγαριού, αποτελεί το πιο συχνό, περίπλοκο και δυσεπίλυτο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, θεραπευτές, σύμβουλοι γάμου και επαγγελματίες ψυχικής υγείας που ασχολούνται με παιδιά. Ο γάμος μεταβάλλεται σε μία σχέση που χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακή αστάθεια. Το διαζύγιο από δυσλειτουργία μετατρέπεται σε επιλογή. Οι ανασυγκροημένες οικογένειες που προκύπτουν κυρίως από διαζύγια, αποτελούν πλέον την κυρίαρχη μορφή της οικογενειακής ζωής”.
• Aναστάσιος Κολούτσος Πάρεδρος Νομικού Συμβουλίου του Κράτους: “ Το συμφέρον του τέκνου κατά το νόμο, είναι το σταθερό σημείο αναφοράς για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ασκείται η γονική μέριμνα. Κάθε απόφαση των γονέων οφείλει να εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου. Η εξειδίκευση της αόριστης αυτής έννοιας γίνεται με γνώμονα την προστασία της προσωπικότητας του παιδιού και την εξασφάλιση της απρόσκοπτης ανάπτυξής της. Ο κανόνας που ισχύει σήμερα είναι ότι το Δικαστήριο αναθέτει την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου στον έναν γονέα . Μόνο εάν οι γονείς συμφωνούν να συνεχίζουν να ασκούν τη γονική μέριμνα από κοινού, το δικαστήριο δύναται να δεχθεί τη λύση αυτή, με μόνη την προϋπόθεση ότι οι γονείς έχουν συμφωνήσει με ποιον γονέα θα μείνει το παιδί. Ωστόσο, η ανάθεση της επιμέλειας στον ένα μόνο γονέα καταργεί την αρχή της (συν)δόμησης της προσωπικότητας του παιδιού, ευνοεί ανοίκειες ιδιοκτησιακές αντιλήψεις από τον γονέα που ασκεί την επιμέλεια απέναντι στο παιδί και αντιστρατεύεται το βασικό κανόνα του συμφέροντος του τέκνου”.

• Άννα Μαρία Κυριακοπούλου MSc Ψυχολόγος /Ειδική στην Τραυματοθεραπεία Ενηλίκων Εφήβων & Παιδιών: -

• Κωνσταντίνος Νίκου Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/ Ειδικός στην Τραυματοθεραπεία Ενηλίκων: " Ένα συγκρουσιακό διαζύγιο, οι αρνητικές σχέσεις των γονέων, η δυσλειτουργική επικοινωνία και η διακοπή της επικοινωνίας με τον έναν γονέα, μπορεί να επιδράσουν αρνητικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Οι γονείς, στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν καλύτερα στο ρόλο τους σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη και εκπαίδευση. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους γονείς να αναζητήσουν βοήθεια και υποστήριξη, ώστε να απελευθερωθούν από στρεσογόνες συνθήκες και να προσφέρούν στο παιδί τους μια ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη και να διαμορφώσουν μαζί μια σχέση που θα λειτουργεί ως καταφύγιο για το παιδί".

ΕΥΧΕΣ ΓΟΝ.ΙΣ.- ngo GONIS Christmas 2016

PARENTHOOD-TRAILER _ ΓΟΝΕΙΚΟΤΗΤΑ _ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ_ ΓΟΝ.ΙΣ.

web-radio του ΓΟΝ.ΙΣ.

Αγαπητοί φίλοι ο ΓΟΝ.ΙΣ. επεκτείνεται και αναπτύσσεται ποσοτικά και ποιοτικά διότι προσφέρει λύσεις χωρίς ανταλλάγματα σε όλους.
 Κυρίως όμως χάρη στο πάθος των εθελοντών μας και της αγάπης προς τα παιδιά μας ...

 Συντονιστείτε με το web-radio του ΓΟΝ.ΙΣ. που άρχισε να εκπέμπει δοκιμαστικά και σύντομα θα αποτελεί εργαλείο επικοινωνίας μας. 

                                            για να ακούσετε  τον σταθμό πατήστε εδώ 

Bιβλίο Δύο γονείς Έκδοση ΓΟΝ.ΙΣ

«Δύο γονείς για την ανατροφή του παιδιού»,  των Kyle Pruett, Marsha Kline Pruett.
                                    Τίτλος πρωτοτύπου   "Parenting Partenship" 

Οι έρευνες που άλλαξαν την τάση διεθνώς έγιναν γύρω απο το 2000. Τότε άρχισε να αλλάζει η νοοτροπία σχετικά με την ανάγκη και των δύο γονέων στην καθημερινότητα του παιδιού καθώς ήρθαν απρόσμενα αποτελέσματα απο αντικειμενικές έρευνες ετών που είχαν εχέγγυα αξιοπιστίας, τα εργαλεία και την απαιτούμενη διεπιστημονική προσέγγιση.
Οι περισσότερες περιλαμβάνονται στο εξαιρετικό βίβλίο "Parenting Partenship" των Kyle Pruett, Marsha Kline Pruett.  Οι συγγραφείς ο Kyle Pruett, παιδοψυχίατρος, και η Marsha Kline Pruett, παιδοψυχολόγος,  είναι δύο κορυφαίοι επιστήμονες στο είδος τους και ταυτόχρονα δύο γονείς που μεγάλωσαν τέσσερα  παιδιά και έχουν δύο εγγόνια.Στο βιβλίο αυτό (Partnership Parenting)  μοιράζονται τη γνώση και την εμπειρία τους.    
  Tο βιβλίο αυτό μεταφράστηκε και εκδοθηκε απο τον ΓΟΝ.ΙΣ. για την Ελλάδα με τίτλο
 "Δύο γονείς για την ανατροφή του παιδιού" (Partnership Parenting) Εκδοση ΓΟΝ.ΙΣ.

Οι συγγραφείς ο Kyle Pruett, παιδοψυχίατρος, και η Marsha Kline Pruett, παιδοψυχολόγος,  είναι δύο κορυφαίοι επιστήμονες στο είδος τους και ταυτόχρονα δύο γονείς που μεγάλωσαν τέσσερα  παιδιά και έχουν δύο εγγόνια.  Στο βιβλίο αυτό  Δύο γονείς για την ανατροφή του παιδιού (Partnership Parenting)  μοιράζονται τη γνώση και την εμπειρία τους.                                                                                       

Ο ΓΟΝ.ΙΣ. διαπίστωσε, ότι πίσω από τα προβλήματα στην οικογένεια και την ανατροφή των παιδιών βρίσκεται η σχέση του ζευγαριού. Το βιβλίο αυτό επιλέχθηκε γιατί πραγματεύεται την σχέση του ζευγαριού και δίνει πρακτικές λύσεις και τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων ανάμεσα στο ζευγάρι καθώς και των ζητημάτων  που προκύπτουν κατά την άσκηση της γονεϊκής τους ιδιότητας.                                

                                                                                                                             

Η έκδοση του βιβλίου "Δύο Γονείς για την Ανατροφή του Παιδιού",αποτελεί επιλογή του ΓΟΝΙΣ με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον στους δύσκολους καιρούς που διανύει η χώρα μας πιστεύοντας ότι αυτό περνάει μέσα απο τις συλλογικές προσπάθειες και την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης.                                                                                

              Το βιβλίο αυτό αποτελεί την βίβλο της Συνεπιμέλειας         

                                              

Είναι ένας οδηγός για τη συν-ανατροφή του παιδιού, με ξεκάθαρους και τεκμηριωμένους τρόπους διαχείρισης καταστάσεων της καθημερινότητας, από τον ύπνο του παιδιού και το τάισμα του μέχρι την πειθαρχία και το σχολείο. Μέσα από παραδείγματα και καταστάσεις της καθημερινότητας δίνονται επίσης έμφαση και λύσεις για την αρμονική συνύπαρξη και συνεργασία τόσο του άντρα όσο και της γυναίκας ως γονείς και ως ζευγάρι.                                                                              

Απευθύνεται σε ζευγάρια γονέων τόσο εντός όσο και εκτός γάμου, σε γονείς ανασυσταμένων οικογενειών που προέρχονται από διαζύγιο,  σε μελλοντικούς  γονείς, αλλά και σε ειδικούς που ασχολούνται με την οικογένεια και το παιδί όπως δικαστές, δικηγόρους, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, παιδοψυχολόγους, παιδοψυχίατρους, συμβούλους οικογένειας  και προσωπικής ανάπτυξης και  εκπαιδευτικούς.                                                                                                        

 Ένα βιβλίο που είναι χρήσιμο εργαλείο για την σχέση του ζευγαριού και κατεπέκταση για την αρμονική συνεργασία των γονέων στην ανατροφή του παιδιού. Ο αναγνώστης αποκτά την δυνατότητα κατανόησης του άλλου γονέα και των επιλογών του  και παράλληλα τις δεξιότητες  γύρω από την άσκηση της συνεργατικής γονεϊκής ιδιότητας.  Εξαιρετικά χρήσιμο για ειδικούς αλλά και για όσους αποφασίσουν να γίνουν γονείς.                                                                                                           

Όσοι επιθυμούν να προμηθευτούν το βιβλίο μπορούν να απευθύνονται  στον ΓΟΝ.ΙΣ και στο βιβλιοπωλείο  ΙΑΝΟΣ. 

•     ΓΟΝ.ΙΣ. στα γραφεία Αιόλου 102 (Ομόνοια)  και στο τηλ. 210 3251850 

•      ΙΑΝΟΣ , Σταδίου 24 , Αθήνα 

Tα παιδιά που περνούν περισσότερο χρόνο με τον πατέρα τους έχουν υψηλότερο δείκτη IQ

Η ενεργός συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού κατά τα πρώτα χρόνια της ανάπτυξής του παίζει καθοριστικό ρόλο για τις μελλοντικές του προοπτικές.
Καθηγητές από το Πανεπιστήμιο του Newcastle διεξήγαγαν έρευνα, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 11.000 Βρετανοί - άνδρες και γυναίκες γεννημένοι κατά το 1958. Οι ερευνητές ρώτησαν τις μητέρες πόσο συχνά συμμετείχαν οι μπαμπάδες σε διάφορες δραστηριότητες που σχετίζονται με τα παιδιά τους, όπως το διάβασμα και τα αθλήματα.

Τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Evolution and Human Behavior» απέδειξαν ότι τα παιδιά που έχουν περάσει περισσότερο χρόνο με τους μπαμπάδες τους έχουν υψηλότερο IQ και είναι πιο κοινωνικά σε σχέση με άλλα. Μάλιστα, ο αντίκτυπος μπορεί να γίνει ανιχνεύσιμος ακόμα και όταν το άτομο φθάσει στην ηλικία των 42 ετών! Επιπλέον, σημείωσαν ότι οι άνδρες έχουν την τάση να δείχνουν περισσότερη προσοχή στους γιους παρά στις κόρες τους.

"Yπάρχει αισθητή διαφορά ανάμεσα στην πρόοδο των παιδιών που ήταν ευνοημένα από την πατρική φιγούρα. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η εμπλοκή ενός δεύτερου ενήλικα στην ανατροφή των παιδιών συμβάλλει στην ανάπτυξη ιδιαίτερων δεξιοτήτων και ταλέντων που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της ενηλικίωσής τους", αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας Dr. Daniel Nettle.

 πηγή infokids


 Η έρευνα αυτή επιβεβαιώνει επίσης  τα αποτελέσματα που έχουν προηγούμενες έρευνες γύρω απο το θέμα. Οι έρευνες που άλλαξαν την τάση διεθνώς έγιναν γυρω απο το 2000. Τότε αρχισε να αλλάζει η νοοτροπία σχετικά με την ανάγκη και των δύο γονέων στην καθημερινότητα του παιδιού καθώς ήρθαν απρόσμενα αποτελέσματα απο αντικειμενικές έρευνες ετών που είχαν εχέγγυα αξιοπιστίας, τα εργαλεία και  διεπιστημονική προσέγγιση.
Οι περισσότερες περιλαμβάνονται στο εξαιρετικό βίβλίο "Parenting Partenship" των Kyle Pruett, Marsha Kline Pruett.  Οι συγγραφείς ο Kyle Pruett, παιδοψυχίατρος, και η Marsha Kline Pruett, παιδοψυχολόγος,  είναι δύο κορυφαίοι επιστήμονες στο είδος τους και ταυτόχρονα δύο γονείς που μεγάλωσαν τέσσερα  παιδιά και έχουν δύο εγγόνια.Στο βιβλίο αυτό (Partnership Parenting)  μοιράζονται τη γνώση και την εμπειρία τους.    
  Tο βιβλίο αυτό μεταφράστηκε και εκδοθηκε απο τον ΓΟΝ.ΙΣ. για την Ελλάδα με τίτλο
 "Δύο γονείς για την ανατροφή του παιδιού" (Partnership Parenting) Εκδοση ΓΟΝ.ΙΣ.

Η έκδοση του βιβλίου "Δύο Γονείς για την Ανατροφή του Παιδιού",αποτελεί επιλογή του ΓΟΝΙΣ με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον στους δύσκολους καιρούς που διανύει η χώρα μας πιστεύοντας ότι αυτό περνάει μέσα απο τις συλλογικές προσπάθειες και την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης.                                                                                

Είναι ένας οδηγός για τη συν-ανατροφή του παιδιού, με ξεκάθαρους και τεκμηριωμένους τρόπους διαχείρισης καταστάσεων της καθημερινότητας, από τον ύπνο του παιδιού και το τάισμα του μέχρι την πειθαρχία και το σχολείο. Μέσα από παραδείγματα και καταστάσεις της καθημερινότητας δίνονται επίσης έμφαση και λύσεις για την αρμονική συνύπαρξη και συνεργασία τόσο του άντρα όσο και της γυναίκας ως γονείς και ως ζευγάρι.           

                       Το βιβλίο αυτό αποτελεί την βίβλο της Συνεπιμέλειας   

Όσοι επιθυμούν να προμηθευτούν το βιβλίο μπορούν να  απευθύνονται  στον ΓΟΝ.ΙΣ και στο βιβλιοπωλείο  ΙΑΝΟΣ. 

•     ΓΟΝ.ΙΣ.  Αιόλου 102 (Ομόνοια)  και στο τηλ. 210 3251850 

•      ΙΑΝΟΣ , Σταδίου 24 , Αθήνα 

Γιατί Έφτασε η Στιγμή της Συνεπιμέλειας

του  Βασίλη Κων/νου Φούσκα *

Με την Αριστερά στην εξουσία και τη ψήφιση του νέου συμφώνου συμβίωσης, καιρός είναι να ανιχνεύσουμε και τις σχέσεις των δύο φύλων. Για λόγους οικονομίας χώρου, δεν θα ήταν δυνατό να εξεταστούν όλα τα τεράστια ζητήματα που απασχολούν, για παράδειγμα, τις γυναίκες στους τομείς κυρίως της απασχόλησης, της εκπαίδευσης, της ενδο-οικογενειακής βίας κλπ.

Σ' όλους αυτούς τους τομείς, πολιτεία και κοινωνία είναι μάλλον αργοπορημένες, εφόσον οι γυναίκες, στο σύνολό τους, παραμένουν αδικημένες από τις καταρρέουσες πολιτικές πρόνοιας των μνημονίων. Ο νεο-φιλελευθερισμός χτυπά ευθέως τα νοικοκυριά και τον αδύνατο κρίκο τους, δηλαδή τις γυναίκες και τα παιδιά, με τις γυναίκες να εκτοπίζονται από μια αξιοπρεπή και ισότιμη θέση στο καταμερισμό εργασίας και τα παιδιά να επωμίζονται, χωρίς να το γνωρίζουν, όχι μόνο την ανεργία αλλά και το χρέος που κληρονομούν από τις μνημονιακές πολιτικές.

Αλλά εδώ θα θέλαμε να θίξουμε κάτι άλλο, που ίσως δεν αρέσει σε μεγάλη μερίδα φεμινιστών και φεμινιστριών στο τόπο μας, ακριβώς επειδή δεν έχουν ξεπεράσει μερικά δογματικά στερεότυπα απ' την εποχή και δομή της πατριαρχίας.

Το ερώτημα είναι το εξής: γιατί η επιδίωξη της ισότητας από το φεμινιστικό κίνημα στο σπίτι και στην εργασία να μην συμπεριλαμβάνει και την επιδίωξη της ισότητας αφότου γεννηθούν παιδιά σε ένα ζευγάρι και εφόσον, για παράδειγμα, το ζευγάρι αυτό χωρίσει; Γιατί θα πρέπει τα παιδιά, στο 99% των περιπτώσεων, να ακολουθούν τις μητέρες τους μετά το χωρισμό; Γιατί οι δικαστικές αποφάσεις είναι τόσο ευνοϊκές για τις μητέρες σε ότι αφορά το ζήτημα της επιμέλειας; Γιατί, με άλλα λόγια, η πολιτεία της Αριστεράς της ισότητας και της προόδου δεν θεσμοθετεί, επιτέλους, τη συνεπιμέλεια στην Ελλάδα;

Τα ερωτήματα αυτά φαντάζουν απλά και εύκολο να απαντηθούν, στην ουσία όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Τα εμπόδια είναι πολλαπλά. Δεν πρόκειται μόνο για τη φεμινιστική γραφειοκρατία μέσα στα κόμματα της Αριστεράς αλλά και το κράτος η οποία κρύβεται πίσω από το νομικό πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980, αλλά και για μια σειρά από δικαστικές πρακτικές και στεγανά που παραγκωνίζουν εντελώς το ζήτημα της ισότητας όταν τίθεται το ζήτημα της συνεπιμέλειας και της άσκησης ίσων δικαιωμάτων ως προς την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγιση των παιδιών.
Το θέμα έχει, βέβαια, και οικονομικές προεκτάσεις διότι αν τα παιδιά καταλήξουν, όπως συμβαίνει στη τεράστια πλειοψηφία των περιπτώσεων, με τη μητέρα, τότε ο πατέρας επιφορτίζεται συνήθως με τεράστια ποσά διατροφής και αυτή είναι μια πρακτική που δεν ξεφεύγει καθόλου απ' τις πατριαρχικές δομές οικογένειας, τα κείμενα της Αγίας Γραφής και κάθε είδους συντηρητικής λογικής.

Και, δυστυχώς, μερίδες του φεμινιστικού κινήματος, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο το κόσμο, έρχονται να συμπορευθούν με τη πατριαρχία μέσω της άρνησή τους να αγκαλιάσουν τη προοπτική της ισότητας αφότου γεννηθούν τα παιδιά.

Η οικογένεια δεν διαλύεται όταν οι γονείς χωρίσουν, τουναντίον, η πολιτεία πρέπει να υιοθετήσει ένα παιδο-κεντρικό πλαίσιο λύσης υπέρβασης των αντιδίκων και να βλέπει το χωρισμό όχι με το βλέμμα των αντίδικων μερών, του πατέρα και της μητέρας, αλλά με το συμφιλιωτικό βλέμμα του παιδιού, διότι το παιδί αγαπάει, χρειάζεται και πονάει και τους δύο γονείς ισότιμα.

Αλλά η σημερινή πρακτική των θεσμών και των δικαστηρίων είναι η απόδοση των παιδιών στη μητέρα, η οποία και θεωρείται σχεδόν πάντοτε ως "ο καταλληλότερος γονέας και τροφός" και έτσι θεσμοποιεί τη γονεϊκή αποξένωση, δηλαδή κυρίως την αποξένση των παιδιών απ' τον πατέρα.
Αλλά μ' αυτή τη πρακτική εμπεδώνεται παραπέρα και η πατριαρχία. Διότι ενώ στο παρελθόν η πατριαρχία αναπαραγόταν μέσα στη πυρηνική οικογένεια, σήμερα, και με δεδομένο το μεγάλο αριθμό διαζυγίων, η πατριαρχία τείνει να αναπαράγεται πάνω στα απομεινάρια της διαλυμένης οικογένειας και, δυστυχώς, με τη συνδρομή μεγάλων μερίδων του φεμινιστικού κινήματος και του γραφειοκρατικού κατεστημένου που δημιουργήθηκε μέσα στα πολιτικά και δικαστικά τμήματα του κράτους από τη δεκαετία του 1980 και μετά.

Αυτές οι μερίδες και αυτό το κατεστημένο αδυνατεί να ξεπεράσει αγκυλώσεις του παρελθόντος, να δει δηλαδή άνδρα και γυναίκα ως ισότιμο τροφό ανηλίκων παιδιών. Βέβαια, αυτές οι πρακτικές, συνεπικουρούνται και απ' τις πολιτικές της λιτότητας και των μνημονίων και υπάρχει μια καθαρή ταξική παράμετρος που διαπερνά το ζήτημα.

Διότι οι μεσο-αστικές/μεγαλο-αστικές οικογένειες με δύο ανήλικα παιδιά, όταν χωρίσουν, καταλήγουν με τις μητέρες σε πολύ καλύτερη κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης και της διατροφής που καταβάλει ο πατέρας, παρά οι εργατικές οικογένειες, οι οποίες προλεταριοποιούν και εξαθκιώνουν ακόμα περισσότερο τόσο τη μητέρα με τα παιδιά, όσο και τον πατέρα.
Οι φεμινισμοί κάθε είδους έχουν αποτύχει τραγικά να συμπεριλάβουν τη ταξική διάσταση σε κάθε ανάλυση του ζητήματος της ισότητας των φύλων και αυτό είναι κάτι που η κυβερνώσα Αριστερά πρέπει να το δει, να το αναλύσει και να το θεραπεύσει.

Συμπερασματικά: Ήρθε, πλέον, η ώρα, να κατοχυρωθεί στη χώρα η γονική συνεπιμέλεια με ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα υπερβαίνει διαλεκτικά και προοδευτικά αυτό του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980. Και αυτό πρέπει να γίνει με τέτιο τρόπο που να μην ευννοεί μόνο τις μεσαίες/ανώτερες τάξεις, αλλά, προπάντων, τη μεγάλη μάζα του εργαζόμενου λαού μας, γυναίκες και άντρες, πατέρες και μητέρες σε εποχή μάλιστα μνημονίων και σκληρής λιτότητας.


      ΠΗΓΗ  efsyn.gr