Ανθρώπινα Δικαιώματα στον τομέα Δικαιωμάτων του Παιδιού και ΥΔΔΑΔ

  Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελούν ένα τομέα ευαίσθητο για τους πολίτες. Σε επίπεδο κοινωνικής παρέμβασης ένας Πολιτικός φορέας (κυβερνητικός ή αντιπολιτευόμενος)  θα πρέπει να  έχει άποψη ή όραμα που να συνάδει με την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα ΙΔΙΑΊΤΕΡΑ αυτή που έχει διαμορφωθεί στα πλαίσια της κρίσης.
Ο τομέας αυτός έχει αφεθεί, χωρίς πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα, λόγω της έλλειψης οικονομικών πόρων. Έτσι όμως προκύπτει ότι δεν υπάρχει  κοινωνική ευαισθησία. Όλοι οι πολιτικοί χώροι απευθύνονται μεν στην κοινωνία αλλά χωρίς να την ακούνε. Ταυτόχρονα εμφανίζονται να απέχουν πρακτικά από κάθε κίνηση υποστήριξης κινημάτων πολιτών, όπως για παράδειγμα το Γονεϊκό κίνημα. Παρότι αφορά όλους, παρότι είμαστε όλοι γονείς τα κόμματα φαίνονται  χωρίς σύγχρονη άποψη ή θέση που να συνάδει με την πραγματικότητα και την καθημερινότητα των πολιτών-γονέων. Στην καλύτερη περίπτωση εμφανίζονται σαν ο τυπικός διαχειριστής μιας σχολικής καθημερινότητας που εξαντλεί την δράση της στην μεταφορά με πούλμαν, στην τοποθέτηση των καθηγητών ή την εκτύπωση σχολικών βιβλίων.
   Πέραν της λανθασμένης επικοινωνιακά στρατηγικής, που μπορεί να υπάρχει, δεν διατυπώνονται καινοτόμες απόψεις - θέσεις, ούτε καν ως λύσεις στην καθημερινότητα των πολιτών - γονέων σε επίπεδο θεσμικό.  Λύσεις απλές χωρίς κόστος που θα δώσουν όμως το όραμα για μια σύγχρονη Ελλάδα και δεν θα αποτελούν ένα ευχολόγιο γενικό και αόριστο που σε τελική ανάλυση δεν αφορά τον πολίτη.
Ένας πολιτικός χώρος οφείλει να δώσει την ασφαλή αίσθηση στο πολίτη ότι νιώθει τις ανάγκες του,τις κατανοεί και έχει τις λύσεις στα καθημερινά προβλήματα που εκείνος συναντά.
Ταυτόχρονα ο πολιτικός, είτε είναι υπουργός, είτε βουλευτής αλλά και  ιδιαίτερα  ο εκάστοτε  κυβερνητικός πολιτικός χώρος οφείλει τουλάχιστον να προστατεύει την ΓΟΝΕΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ των πολιτών (ΣΥΝΤΑΓΜΑ της ΕΛΛΑΔΟΣ).  

 

Ειδικότερα στον τομέα Δικαιωμάτων του Παιδιού (ΔΣΔΠ  Ν. 2101/1992  ΦΕΚ 192/2-12-1992 )  αλλά και υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των γονέων.
Έχοντας ήδη διαπιστώσει ότι,
α) η γονεϊκή ιδιότητα αφορά μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ενώ επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητα τους
β) στην σύγχρονη Ελλάδα παρατηρείται το φαινόμενο της όλο και μεγαλύτερης αύξησης των διαζυγίων (Στοιχεία Στατιστικής Υπηρεσίας)
γ) η εφαρμογή του Αστικού Κώδικα - Οικογενειακού Δικαίου  γίνεται από μη ειδικευμένους Δικαστές στα πλαίσια διαφοράς αστικού δικαίου χωρίς καμιά υποστήριξη από Κοινωνικές υπηρεσίες ή άλλους ειδικούς στο ίδιο χώρο που δικάζονται οικονομικές διαφορές ή διαφορές που αφορούν αγροτεμάχια.
δ) η παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας έχει αυξητική τάση γεγονός που σημαίνει ότι είναι μη αποτελεσματικές - χρονοβόρες και κοστοβόρες για πολιτεία και πολίτες. (στοιχεία ΓΑΔΑ - δείγμα των στοιχείων δείτε εδώ )
ε) Παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα ( ΕΣΔΑ ΟΗΕ κ.α.) , και δικαιώματα του παιδιού (ΔΣΔΠ) γονέων και παιδιών. (Έκθεση Συνηγόρου του Παιδιού στον ΟΗΕ Κεφ.8 σελ 9-11 , δείτε την εδώ )
 

Πρόσφατα το δεύτερο εξάμηνο 2014, ο τότε Υπουργός ΔΔΑΔ διαγνώσκοντας το σοβαρό πρόβλημα έκανε προσπάθεια συνολικής τροποποιήσεως του (όχι μόνο για την επέκταση  του Σύμφωνου Ελεύθερης συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια). Ορίστικε  Νομοπαρασκευαστική επιτροπή ( τελευταίο  ΤΡΙΜΗΝΟ 2014) με Πρόεδρο τον κ. Κ. και με θέματα  που αφορούσαν συνολικά την αλλαγή του  οικογενειακού δικαίου. Στην πρότασή αυτή είχε υιοθετηθεί πλήρως η πρόταση για καθιέρωση ως κανόνα  της κοινής επιμέλειας, αποκλειστικό και εκπαιδευμένο οικογενειακό δικαστή με πλαισίωση από ειδικούς, διαδικασία μεσολάβησης και γονεϊκού προγραμματισμού σε νομικό περιβάλλον κοινής επιμέλειας.  Η νομοπαρασκευαστική αυτή όμως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο της καθώς από τον Ιανουάριο του 2015 ανέλαβε ο σημερινός Υπουργός ΔΔΑΔ. Σχεδόν αμέσως άλλαξε η επιτροπή και όρισε άλλον Πρόεδρο. Από την Νομοπαρασκευαστική αυτή (2η) προέκυψε δυστυχώς μόνο η διεύρυνση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια χωρίς να αγγίζει τα υπόλοιπα τμήματα του Οικογενειακού Δικαίου  που ήταν και είναι εξαιρετικά παρωχημένα.
Δεν έχουμε παρά μόνο υποσχέσεις για την συνέχεια και τίποτα που να δείχνει όντως αυτή την συνέχεια.  
(δείτε  στη ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ του ΥΔΔΑΔ   http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=5983  
το σχετικό άρθρο 5   απο 3.1 - 3.2     http://www.opengov.gr/ministryofjustice/?p=5978 )